De zomer is voorbij, Prinsjesdag maakte niet vrolijk, muis weet niet van wijken en AJAX glijdt af richting Keukenkampioen divisie. Wat dat laatste betreft; ik sprak jl. Vrijdag even met de heer H.Kaptein, beter bekend als Henk. Hij behoort al sinds decennia tot het onverslijtbare meubilair van Floreant en ik vond hem altijd een prima kerel. Ik was echter niet op de hoogte van zijn dubieuze voorkeur voor 010. Deze heeft hij, om begrijpelijke redenen (er viel de laatste 30 jaar niet zo gek veel te vieren aan de Maas!), aan mij nooit geuit. Hij schijnt zichzelf nu na iedere overwinning van Feijenoord te trakteren op een maaltijd (inclusief een enkel drankje) bij de plaatselijke horeca. Dat kon wel eens een duur seizoen worden!
Naast dit alles voelde ik deze week een lichte verkoudheid opkomen (oorzaak: wij nuttigen onze maaltijden tegenwoordig, weer of geen weer, buiten. Mijn vrouw durft dat binnen niet meer aan, bang om in de rug te worden aangevallen, zie vorig verslag). Ik heb mij inmiddels wat ingelezen over de voortplanting van muizen. Die herinnert aan een meetkundige reeks!
Om niet te verzinken in totale lethargie toch maar naar Linschoten voor de eerste competitiewedstrijd.
De 1e helft was het aanzien waard, Martijn scoorde de 0-1, na een aanval die hem op het lijf geschreven is (lange bal over alles en iedereen heen, heel hard lopen zonder te veel obstakels onderweg, keeper verschalken en voor zijn doen beheerst scoren). Veel te snel daarna de 1-1 van Linschoten, dat er flink veel energie in stopte. Gelukkig waren zij niet altijd doelgericht. Wij wel; Jeffrey gaf de bal na een mooie aanval af aan Roy die de bal heel mooi in de hoek van het doel krulde. Hun keeper keek er naar en dacht er het zijne van.
Ook nog in de 1e helft: Martijn gaf, zonder daarbij z'n been te breken een prima voorzet met buitenkant rechts (hoe anders?) die door Robin prima werd benut. Helaas kwam hij daarbij nogal onzacht in aanraking met de keeper. Gevolg was een knieblessure. Daarna bleek meteen de achilleshiel van F2: er zit niemand op de bank! Robin hobbelde nog even mee en probeerde zoveel mogelijk in de weg te lopen. Dat verdient een compliment, maar als verstandig zou ik het niet kwalificeren. Inmiddels meldden zich vlak voor de rust toch nog wat Floreantspelers (er heerst rond dit team een vrijblijvendheid die neigt naar anarchie).
De 2e helft kon dus alsnog met elf tegen elf worden voortgezet. Wat tijdens de rust qua tactiek werd besproken is raadselachtig; feit is dat de Boskopers daarna permanent onder druk kwamen en zich nauwelijks meer op de helft van de tegenstander vertoonden. Aan 'mijn' kant liep Valentijn zich met wisselend succes een ongeluk, met acute ademnood als gevolg.
Kees deed geen gekke dingen en hield zijn doel lang schoon. Dwz. tot de 85e minuut toen hij gezien was bij een onhoudbaar schot. Het leek een zenuwslopende slotfase te worden; Linschoten liep en masse naar voren, maar liet achterin wel enorme ruimtes vallen. Daarvan maakte Floreant nu een keer wel gebruik.
Jeffrey schoot op doel waarna een verdediger zijn hand niet op tijd kon intrekken, met een penalty als gevolg. Die werd door Bart vakkundig verzilverd, waarmee de hoop op een resultaat bij de tegenstander als sneeuw voor de zon verdween. Voor de statistiek nog dit: Jeffrey hield de bal bij het vijandelijke doel aan een touwtje, zoals hij dat zo goed kan. Ditmaal gaf hij hem ook nog netjes af aan Roy, die zodoende zijn 2e maakte. Eindstand 2-5 dus.
'A day at the Office'?
Niet bepaald!
J.S.
