Maar dan! Er zaten een stuk of 6 volwaardige invallers op onze bank en dat is meestal wel anders.

De eerste helft ging behoorlijk gelijk op. Naar mijn gevoel was het veldspel van Floreant zelfs wat beter dan dat van de tegenstanders. Die keken met enig ongeloof naar deze laagvlieger in hun poule en indachtig de thuiswedstrijd vroeg men zich af wat er in vredesnaam om hen heen gebeurde. De Reeuwijks alleenheersers werden in alle linies vaak afgetroefd in de duels of gewoon voorbij gelopen. Jeffrey was aardig op dreef en dus irritant als vanouds (voor CVC). Tot een Boskoops doelpunt leidde dit in deel 1 nog niet. Wel werd een slordige uittrap van de 'stand in' van Kees genadeloos afgestraft, 0-1. Maar de moed zakte ditmaal niet in de schoenen. De 2e helft begon zoals de 1e eindigde: met veel inzet en energie. Soms zelfs met goed voetbal! Een fraaie voorzet van Martijn werd even mooi tot doelpunt gepromoveerd door Roy, 1-1.

Vrij kort daarna een rommelige situatie op het middenveld, die uitmondde in balverlies voor CVC. Martijn lag aardig op snelheid, hun keeper bevond zich ver van zijn doel en graaide in het luchtledige. En hoewel van links komend kostte het hem weinig moeite de 2-1 te laten optekenen. Hierna gebeurde van alles; Reeuwijk wilde uiteraard niet verliezen en dat vertaalde zich bij hun rechtsbuiten in natrappen en dus rood. Zoiets leidt natuurlijk altijd tot meer frustratie, maar zelden tot beter voetbal. Ook nu niet; Floreant bleef de betere ploeg. Na een aanval door het midden vond Bart H. zichzelf terug in een riante scoringspositie. En zo geschiedde! Om van een historische dag te spreken gaat te ver, maar een verrassing was de eindstand zeker!

Of mijn vrijblijvend advies de consumptie van bier te beperken is opgevolgd weet ik niet

(Twijfel overheerst.....)

 

J.S.